یه دفترچه خاطرات عمومی

یه لیوان چایی خوشرنگ با هل و دارچین میریزم وروبه روی کامپیوتر اتاقم تمام دغدغه ها و دل مشغولی هامو به رشته ی تحریر درمیارم اینجا منم با تمام خصیصه های خوب و بدم به قلمروی من خوش اومدین

یه دفترچه خاطرات عمومی

یه لیوان چایی خوشرنگ با هل و دارچین میریزم وروبه روی کامپیوتر اتاقم تمام دغدغه ها و دل مشغولی هامو به رشته ی تحریر درمیارم اینجا منم با تمام خصیصه های خوب و بدم به قلمروی من خوش اومدین

درد...

درد واقعی نچشیده بودم نه تا این حد عمیق و نه تا این حد شدید...

بدترین دردی که به عینه دیدم دروغ هایی بود که شنیدم و دیدم و لال شدم دلم‌میخواست حقیقت فریاد بزنم تو صورتش تفش کنم تو صورتش دلم‌میخواست زیر بار مشت و لگد لهش کنم  یاد چیزایی میوفتادم که تا اعماق وجودم میسوزوند لهم میکرد...خرد شدم 

جلوی کسایی که هیچ وقت کم‌نیاورده بودم اشک ریختم و اشک ریختم  داغ دلمو با سیگار کشیدم تو ریه هام  نگاه کردم و فقط نگاه کردم و فقط نگاه کردم....تو بغلش اشک ریختم،بغض کردم،شکستم....

تموم‌شد امشب میدونم تمام خواهد شد....برای همیشه از زندگیم رفت بیرون ....

یادت نره ! هیچ وقت یادت نره باهات چه کار کرد....

به وقت ۸ شهریور ۹۷...

نظرات 2 + ارسال نظر
علیرضا جمعه 6 مهر 1397 ساعت 01:58 http://www.streetboy.blogsky.com

میدونی در مورد قسمت اول حرفات وافعا حس بدیه که میتونی حقیقت رو بزنی تو صورت طرف و نگی فی الواقع تا اخر عمر یادش می افتی حرصت میگیره و خنده های دیوانه وار تلخ میکنی
در مورد قسمت دوم هم لیوانی که بشکنه رو نمیشه درستش کرد مگر اینکه خورده ها رو جمع کنی و بریزی توی کوره اتیش و دوباره ازش لیوان جدید بسازی اما ممکنه کوچیکتر بشه چون شاید یه تیکه رو پیدا نکردی و حتی شاید شکلش مثه قبل نشه. قلب هم همینه

هیچ‌جوره درست نمیشه هیچ وقت

هلن جمعه 9 شهریور 1397 ساعت 00:18

سلام کیوان رفت؟؟

سلام
مهاجرت کرد و رفت

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.